Strona:Maria Rodziewiczówna - Jerychonka.djvu/328

 — Wyniesionam w górę jako drzewo cedrowe na Libanie i jako cyprys na górze Syon. Wywyższyłam się jako palma w Kades i jako szczepy różane w Jerycho.
 Artystka słuchała uważnie, a on, ze swą zdumiewającą pamięcią, cytował daléj i daléj.
 Gdy skończył, rzekła poważnie:
 — Pan zawsze znajdzie wtór stosowny. Malując, i ja to sobie powtarzałam.
 — To téż jest pani o swą pracę spokojna. Nieprawdaż?
 — Pomysł — tak, ale wykonanie mnie męczy.
 — Warte jedno drugiego — i wątpię, czy się pani co lepiéj uda.
 — To dobrze! Wierzę w pańskie zdanie. Chciałabym, żeby to doktor Malicki zobaczył. Byłby rad!
 — Czy ja się pani tu zdam na co? — spytał Oryż nieśmiało.
 — Naturalnie. Rachowałam, że mi pan pomoże.
 Uśmiechnął się pogodnie.
 — Dziękuję pani! — szepnął.
 — Idźże pan na śniadanie, a potém żwawo do roboty!
 Byłaż to dla Oryża uciecha! W mrocznym, cichym kościele pracowali we dwoje, rozmawiając przyciszonym głosem o sztuce. Przywiózł był