Strona:Maria Rodziewiczówna - Róże panny Róży.djvu/52

stawicielstwo za sumę 25 zł tylko dlatego, że mówił: „Baba skąpa, ale płaci honornie“.
 No, i odbył się sąd, z którego leśniczy wrócił triumfujący — bo zasądzono karę za wypas w sumie 20 zł od rolnika Iwana Koczergi.
 Wyrok tak pomyślny został doręczony komornikowi sądowemu, przyczem złożono mu na koszty przejazdu i egzekucji 20 zł.
 Koszty sądowe wyniosły tym razem 70 zł.
 — Ale przecie może paść nie będą! — pocieszał leśniczy.
 Lecz w parę tygodni potem otrzymała Monika ze Starogratów Odrapacka pismo urzędowe komornika, że należna jej suma nie podlega uzyskaniu od Iwana Koczergi, gdyż przedstawił urzędowe, gminne świadectwo ubóstwa.
 — Przecie posiada 5 sztuk bydła i 15 owiec? — zdziwiła się poszkodowana.
 — Zapisane są na jego brata Kuźmę.
 — To dlaczego nie podaliście na sąd Kuźmę?
 — Bo wtedy były zapisane na Iwana.
 — Iluż jest wszystkich Koczergów?
 — Pół wsi! Tam co drugi jest Koczerga.
 Monika ze Starogratów Odrapacka nie rzekła nic więcej, tylko popatrzała na leśniczego tak, że przez dwa następne lata nie wspomniał o sądzie, tylko w końcu roku meldował smętnie:
 — Przyrost roczny nie wyrównywa strat, wyrządzonych przez N. B. N. B. L.
 — Trzeba kupić podwójną ilość sadzonek.
 — Podrożały o 100 procent.