łość stroi świeża pięknych buków zieloność, tym miléj wpadająca w oko, że odwykliśmy tutaj prawie zupełnie od widoku drzew liściastych. Z téj jasnéj, majowéj zieleni, wychylają się skały uderzające podobieństwem do ludzkich postaci. Tu na szczycie opoki klęczy zakonnik ze złożonemi rękami i wzniesioną ku niebu głową, tam stoi posag przypominający postać, w jakiéj zwykle przedstawiają św. Antoniego z dzieciątkiem Jezus na ręku, daléj jakby jeden z ewangielistów siedzi na odłamie skały i t. p. Podobieństwo jest tak łudzące, że dopiero po dokładném przypatrzeniu się poznajemy, że te postacie nie są dziełem ręki ludzkiéj, ale tylko przypadkowém dziwactwem natury.
Pod Małą Swinnicą leży dolinka zwana ku Dziurze, którą Zakopianie zwykli najpierwéj pokazywać każdemu z nowo przybyłych, jakby największą osobliwość Tatrów. Rzeczywiście jednak niema tam nic godnego widzenia; owa Dziura, która nadała nazwę dolinie, jestto niewielka jaskinia mająca w sklepieniu utwór nakształt okna. Drzewa rosnące na wierzchu, zasłaniają to naturalne okno, co piękny sprawia widok, zwłaszcza gdy promienie słońca przeświecają przez gałęzie buczyny okryte delikatnym, jasno zielonym liściem.
O parę godzin drogi od Zakopanego za Nosalem, ową skalistą górą stojącą na wstępie do doliny w któréj leżą Kuźnice, znajduje się źródło zwane Jaszczurówką lub źródłem salamandrowém, z powodu, że w pobliżu jego pod kamieniami przebywa mnóstwo salamander[1]. Obfite to źródło zasługuje na uwagę z tego
- ↑ Są to jaszczurki niekiedy na pół łokcia i więcéj długie, koloru żółtego w czarne, pięknie ułożone plamy.
