Ta strona została uwierzytelniona.
Fale powietrza i grają i słyszą;
Ton brzmi osobno; harmonijne dźwięki
Tuż przy nim dzwonią jakby srebrną ciszą.
(Tristan II. z głową w tył przechyloną słucha. — Milczenie. — Izolda klęka przy nim — Tristan II. kładzie rękę na jej głowie).
TRISTAN II.
Już wkrótce noc
Mych źrenic moc
Pochłonie.
Izoldo wiesz:
Wygasa cud;
Potęga dnia
Omdlewa.
Gdzieś świta wschód,
Południa żar
Się zlewa.
(Po chwili)
Już stygnie krew
I marznie dech,
Wygasa skra...
(Milczenie — zamyka oczy)
Śmiertelna mgła...
