Ta strona została uwierzytelniona.
TRISTAN II.
Błogosławiona, która naszła drogi;
Błogosławione jej posłuszne usta
I światów nowych bezkreśne rozłogi,
Które huk bitew ślą w nizinne strony,
O które słońce złote łuny krwawi,
Gdzie milkną wszystkie kryształowe dzwony.
IZOLDA
Błogosławiony jest Rycerz Żywota,
Błogosławione krwawe jego skronie.
Błogosławione są tajemne wrota.
TRISTAN II.
Błogosławiona iskra, która płonie.
Błogosławiona jest Bytu istota
I wody żywej nieprzebrane tonie.
KONIEC »TRISTANA II.«
