Ta strona została uwierzytelniona.
TEATR
I
Na scenie płacze artysta —
Zbyt uczenie,
Za głośno trochę.
Publiczność, rzewna i czysta,
Wtóruje mu szczerym szlochem.
Lecz najszczersze łzy roni w loży
Sam autor,
Matołek boży.
11
Strona:Marja Jasnorzewska - Śpiąca załoga.djvu/19
