Ta strona została uwierzytelniona.
PERŁY DĘBOWEJ SŁABOŚCI
W kopule dębu gruzły błyszczą chore.
Spada liść z perłą. Groźny to ornament!
Dąb zasłabł — wykwit buja mu i cięży,
A leśna babka zbiera perły w dzbanek.
Choroba piękna! Grochy mają orjent,
Jakby w nich ciepły mienił się poranek.
Gdy już z nich czarny wycisną atrament,
Napisz, poeto o dębach «potężnych»!
