Ta strona została uwierzytelniona.
Hydra zwija trwożliwie rozwiane ramiona,
i czeka w wodnej grocie aż fale opadną,
podczas gdy biały okręt idzie zwolna na dno,
jak marząca o szczęściu młoda narzeczona...
Strona:Marja Pawlikowska - Paryż.djvu/49
