Vado tamen, sed dimidius: vado minor ipso |
Wszystekem jest u ciebie, połowicę sobie |
Humanizm włoski dostarczył Hieronimowi dwóch epigramatów z Sannazara: De Jove et Cupidine[1].
De Veneris nato questa est Dictinna tonanti,
Quod nimis ille puer promptus ad arma foret.
Grozi więc ojciec Jowisz piorunem swawolnemu bożkowi, na co Kupido zuchwale odpowiada:
Quid, si iterum posito fulmine Cygneus eris ?
U Morsztyna:
Skarży się przed Jowiszem wstydliwa Diktynna
Na pożądliwej Wenery swawolnego syna.
Kupido zaś prawi obszernie i dość bezbarwnie:
Cóż rzeczesz, gdy sam ptaszkiem w kojcu będziesz siedział?
Niedawno, jakoś, piór swych odbieżawszy w niebie,
Łabędziem suchym z przewagi mej leciał od siebie,
A tak nie odpowiadaj, ani chciej do boju.....
Drugi epigramat Sannazara: De partu Niseae[2] nie tylko traci w przekładzie spokojny wdzięk oryginału, ale treść samą niedokładnie maluje, podając błędnie bóstwa olimpijskie, u łoża Nisei zebrane. A więc:
Dum parit Nisea..... |
Właśnie kiedyś już rodzić śliczna pani miała, |
