Strona:Maryan Gawalewicz - Poezye.djvu/147

Ta strona została uwierzytelniona.
Dwoiste Niebo.

K

Kiedy nad światem jasny dzień się zmierzcha,
Gwiaździste niebo odsłania swe łono;
Tak najciemniejsza noc na ziemi pierzcha,
Gdy serca ludzkie, jak gwiazdy zapłoną....
I gdy miłości żar w sobie rozniecą
Z bożego znicza iskrami świętemi,
Zda się dwoiste ludziom nieba świecą:
Jedno nad ziemią, a drugie na ziemi.