Wikiźródła

Strona:Maryan Gawalewicz - Poezye.djvu/235

Ta strona została uwierzytelniona.

— Nie dam więcéj!
— Ej panie....
— Dam.... po benefisie!
I poszedł.... chłopak splunął, zmrużył oczy lisie
I mruknął:
— Tfu, i wartoż służyć dzisiaj sławie.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Maryan_Gawalewicz_-_Poezye.djvu/235&oldid=2495838”