telnił! Ale też trzy lata siedział w Paryżu nim tę operę wystawił i 20,000 franków, jak mówią, łożył na rozmaite wydatki. Pani Damoreau Cinti śpiewa też doskonale, wolę jej śpiew jak Malibran. Malibran zadziwia, Cinti zachwyca; gammę chromatyczną lepiej robi jak sławny Tulon na flecie. Nie można mieć głosu lepiej wyrobionego. Nourrit, francuski tenor, jest zadziwiający swojem uczuciem, a Cholet w Opera comique (gdzie dają Fra Diavolo, la Fiancée i Zampę nową śliczną operę Herolda), jest to pieszczący się amant, seducteur, drwiący, cudny, z romansowym głosem, wytworny śpiewak; utworzył on sobie własny rodzaj, od publiczności bardzo sympatycznie przyjmowany. Na Opera comique, dają teraz: Marquise de Brinvilliers, kobietę co truła ludzi za czasów Ludwika XIV. Muzykę do tej opery komponowało ośmiu: Cherubini, Paër, Berton, Herold, Auber, Bâton, Blangini i Coraffaa.
Pisz do mnie na miłość boską, — albo przyjedź. Twój do zgonu
Mieszkam Boulevard Poissoniér Nr. 27.
W. W. ciebie się tu spodziewają; ja serdecznie chciałbym się widzieć, gdyż są chwile, że ledwo nie zwaryjują z tęsknoty, szczególniej gdy deszcz pada i nigdzie wyjść nie można.
Strona:Maurycy Karasowski - Fryderyk Chopin t.II.djvu/29
Ta strona została przepisana.