Strona:Maurycy Mann - Literatura włoska.djvu/251

Ta strona została skorygowana.
ADA NEGRI
(ur. 1870 r.)
SZAŁ (PAZZIA)

Liść opada z platanu, gałązka wzruszyła serce cyprysu —
To ty mię wołasz.
Oczy niewidzialne wiercą cień, wbijają się we mnie jak gwoździe w mur —
To ty na mnie patrzysz.
Ręce niewidzialne tykają mych ramion, ku cysternie śpiącej wody mię wabią —
To ty mnie pożądasz.
Wzwyż, wzwyż po stosie pacierzowym, blademi, mroźnemi wytryskami szał postępuje ku mózgowi —
To ty wdzierasz się we mnie.
Już stopy nie tykają ziemi, już ciało staje się nieważkie w powietrzu; porywa je mroczny wir —
To ty wtrącasz mię w otchłań zawrotną...

(A. Negri, II libro di Mara, Milano 1919.)

ALDO PALAZZESCHI
(ur. 1885)