Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/26

łączeniach swoich nie przedstawiają nam najmniejszego ruchu, z wiekiem przeto zrastają się i żadnego już wtedy szwu między niemi nie znajdujemy. Zjawisko to u ptaków jest zwyczajne, ale papuga posiada i szczękę górną ruchomą. Kości jednakże twarzy oprócz jamy mózgowéj i wspomnianéj skroniowéj przedstawiają jeszcze i inne niemniéj ważne próżnie, a temi są:
 Oczodoły do pomieszczenia oczów służące, formy piramidalnéj, zamkniętemi są od góry kością czołową, od dołu szczęką górną, od wewnątrz kością sitową i łzową, na zewnątrz jarzmową, od tyłu klinową. Pominąwszy otwór główny znajdujemy tu jeszcze przewód łzowy, pod oczowy, nad oczowy, ostatni niekiedy jako wycięcie tylko, otwór dla przyjęcia nerwu widzenia, szparę kości klinowéj niższą do czaszki prowadzącą, i szparę kości klinowéj wyższą do jamy skroniowéj wiodącą.
 Jama nosowa nieforemna, na dwie części prawą i lewą przedzielona, zamyka się od dołu podniebieniem kostném, z boków szczęką górną, od góry kością sitową nerw powonienia jakby przez sito przepuszczającą. Dwa jéj otwory zewnętrzne czyli nozdrza leżą na zewnątrz, i tyleż wewnętrznych kierują się do gardła. Wnętrze jamy nosowéj podzielone jest na 3 muszle, to jest niższą, średnią i wyższą, oraz łączy się ona z zatokami kości czołowéj i z zatokami szczęki górnéj. Do muszli dolnéj otwiera się przewód łzowy.  Usta obydwoma szczękami oraz częściami miękkiemi nad niemi umieszczonemi ograniczone, kończą się na przęsmyku gardłowym. To szczególnego nadmienić tu wypada, że jeżeli brzeg zębowy szczęki górnéj zanadto naprzód jest podany, twarz nabiera wyrazu zwierzęcego, co dało powód Caraperowi mierzenia zdolności ludzkich, nie podług objętości albo guzów czaszki, ale za pomocą kątomiaru. Baczył on bowiem na rozwartość kąta zawartego pomiędzy liniami