Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/28

 Łopatka jest formy trójkąta prostokątnego, gdzie przeciwprostokątna ku pasze się zwraca. Kość ta płaska na plecach umieszczona, odznacza się: powierzchnią stawowatą dla połączenia się z kością ramieniową, dwoma wyrostkami: krokwiastym bardziéj na wewnątrz i barkowym na zewnątrz umieszczonemi. Podstawa ostatniego wyrostka przebiega jako grzebień całą szerokość łopatki.
 Kość ramieniowa jest długa piszczelowa, jakie w kończynach dopiero znajdujemy i sięga aż do łokcia. Na niéj u góry widzimy główkę dotykającą łopatki, najwolniejsze ruchy odbywającą, a u dołu kłykcie dla połączenia z kościami przedramienia.
 Przedramie składa się z kości łokciowéj i sprychowéj.
 Kość łokciowa bierzy od łokcia w kierunku do małego palca. W górnéj części posiada wyrostek łokciowy, po zgięciu łokcia sterczący i wieńcowy, wewnątrz tegoż zgięcia. Ruch jéj wypada zawiasowy czyli zgięcia i wyprostowania.
 Kość sprychowa (osiowa) dąży od łokcia do wielkiego palca, zgina się wraz z poprzedzającą; głównie jednakże służy do odkręcania ręki dłonią do góry i nakręcania dłonią na dół. Część bowiem wyższa czyli główka kości téj obraca się sama w sobie, przez co rozmaitemi punktami dotyka części wyższéj kości łokciowéj, część zaś jéj niższa zatacza się jednym punktem około części niższéj przyległéj kości, w skutku czego, jeżeli przedramię położymy np. na stole, możemy go jakby na osi w tę i ową stronę nakręcać i odkręcać bez przyłożenia się kości ramieniowéj. Obie powyższe kości mają u dołu wyrostki szydlaste, dla ściślejszego połączenia z samą ręką.
 W ręce odróżniamy kości zapięściowe, dłoniowe i sustawy palców.
 Kości zapięściowe są wielokątne, bardzo małe, prawie nieporuszalnie pomiędzy sobą połączone. Liczymy ich 8 we dwa rzędy rozłożonych. Najbliżéj przedramienia zaczynając