Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/29

od palca wielkiego, rzęd pierwszy zawiera kości: łódkową, półksiężycowatą, trójgraniastą i groszkowatą; pod niemi w rzędzie drugim i podobnym porządku następują kości: wielościenna większa, wielościenna mniejsza, główkowata i haczykowata.
 Kości dłoniowe piszczelowe w liczbie pięciu tworzą kostną podstawę dłoni, a każda z nich łączy się z sustawami odpowiedniego palca.
 Sustawami palców nazywamy kostki piszczelowe znajdujące się w pojedynczych członkach palców. W palcu wielkim napotykamy ich dwie, w innych po trzy.
 Połączenie kości zapięściowych z przedramieniem udziela czworakiego ruchu: wyprostowania, zgięcia i nachylenia na boki. Kość dłoniowa, ale tylko wielkiego palca, porusza się dosyć wolno, przez co palec wielki możemy na przeciwko innych palców stawiać. Palce w sustawach zginają się, prostują i rozszerzają.
 Kończyny dolne złożone są z uda, goleni i stopy.
 Udo zawiera równie jak i ramie jednę tylko kość udową piszczelową, podobną nieco do 7 arabskiéj, gdzie część załamaną kulszą nazywamy. Kość ta największa i najmocniejsza ze wszystkich w budowę naszą wchodzących, na końcu wyższym posiada główkę, wpadającą w solniczkę kości bezimiennych. Szyjka oddziela główkę od krętarzy, większego na boku wystającego i mniejszego ku tyłowi położonego, służących jak i wszystkie wyrostki na kościach do przyczepiania się mięsn. Część dolna jest znacznie zgrubiałą, podzieloną na dwa kłykcie, odpowiadające kłykciom kości goleniowéj.
 Kość rzepka okrągława ruchomie w kolanie usadowiona, przeszkadza wygięciu się jego ku tyłowi, przypominając nam użytek wyrostka łokciowego.
 W goleniach mamy po dwie kości: goleniową i łydkową.