Podobną budową odznaczają się kości zwierząt ssących i ptaków. Kości zaś ryb i płazów znajdujemy jednolitemi, bez próżni i komórek.
Wszystkie nakoniec kości okryte są błoną zwaną przykostną, bardzo mało czułą, ale w naczynia karmiące obfitującą. Takaż sama przykostna znajduje się w wewnętrznych próżniach kostnych, dla odróżnienia od tamtéj zewnętrznéj, wewnętrzną mianowana, i ona to wydziela szpik czyli tłuszczową massę w piszczelowych próżniach natrafianą. Przykostne udzielają sobie naczyń krwistych, przez otworki w kościach, przebiegających i naczyniami karmiącemi nazwanych.
Przejście od kości do więzów stanowią Chrząstki nie należące właściwie ani do jednych, ani do drugich. Po kościach chrząstki są najtwardszemi w naszóm ciele, chociaż żadnych soli niezawierają, przytem posiadają one sprężystość, a co do budowy mniéj więcéj są z włókien złożone. O chrząstkach wiemy w ogóle, że:
1. Stanowiąc zasadę wszystkich kości, posiadają możność kostnienia, co niekiedy i tam spotykamy, gdzie zwykle przez całe życie niezmieniają swój natury. Skostnienie krtani miało podobno dać powód, że jakiś złoczyńca kilka kroć nieszkodliwie był wieszany.
2. Chrząstki tworzą w części lub całkowicie przyrządy potrzebujące więcéj twardość od téj, jakąby im części miękkie nadać mogły, a zarazem i więcéj giętkości aniżeli jéj kości posiadają np. krtań.
3. Chrząstki okrywają nakoniec wszystkie powierzchnie stawowate kości, czasami znajdują się wolno w samych stawach np. w kolanie, pomiędzy obojczykiem i mostkiem, przedrą-
