Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/39

lędźwiowych nie ma żadnych innych ścian kostnych, mięsna zatem zamykają ją na około: lędźwiowe z tyłu, z boków i przodu właściwe brzuszne. Mięsna ostatnie płaskie, szerokie, przyczepiają się ścięgnami do wyrostków poprzecznych lędźwiowych, do żeber dolnych i do grzebienia kości biodrowój, postępując ku przodowi schodzą się i łączą także ścięgnami swemi na linii środkowśj brzucha, linią białą nazywanéj, idącéj od wyrostka mieczykowatego do połączenia przyległych sobie kości łonowych, opatrzonéj w pośrodku otworem czyli pępkiem. Mięsn takich liczymy z każdéj strony brzucha 3: ukośne zewnętrzne, ukośne pośrednie i wewnętrzne poprzeczne, które przechodząc od ości górnéj przedniéj kości biodrowéj do połączenia kości łonowych, nie przyczepiającym się nigdzie brzegiem swym tworzą Więź Pouparta. Pod więzem Pouparta wychodzą naczynia krwiste z jamy brzusznój do kończyn dolnych, a w samym więzie mieści się przewód pachwinowy dla sznurka nasiennego, od jąder do jamy brzusznój dążącego. Pod linią białą ukryte są dwa mięsna proste brzucha, łączące mostek z kośćmi łonowemi.
 Najważniejszóm jednakże tutaj mięsnem jest przeponapiersiowo-brzuchowa czyli diafragma, odgradzająca te przyległe sobie dwie jamy. Przepona stanowi sklepienie sięgające do połowy klatki piersiowéj, bo aż do 6g° żebra, w środku ścięgnowate, którą to część ścięgnem trzy listnćm od jego kształtu nazywamy, a na około częścią mięsistą przytwierdzone do kręgów lędźwiowych, i do dolnego brzegu klatki piersiowéj. Tutaj znajdują się otwory dla przejścia naczyń krwistych i dla gardzielą. Przepona skurczona ugniata trzewia brzuszne i powiększa jamę piersiową, zwolniona zaś cofa się do klatki piersiowéj, przed naciskiem trzewiów brzusznych mięsnami brzusznemi popychanych.
 Mięsna głowy odróżniamy na należące do czaszki i do twarzy.