Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/49

 Taki przyrząd widzenia spotykamy u zwierząt wyższéj organizacyi, to jest tylko u grzbietowych, u innych zaś same jedynie oko nam się przedstawia. Niektóre znowu mianowicie owady odznaczają się wielością oczów, co ztąd pochodzi, że albo kilka oczów pojedynczych z każdéj strony ich głowy się znajduje, albo umieszczone tam oczy są złożone. Oczy złożone powstają przez podzielenie błony rogowéj przezroczystój na liczne krążki, z odpowiedniemi co do liczby ciałkami kryształowemi czyli soczewkami. Niekiedy przy podzieleniu błony rogowéj nie ma ciałek kryształowych, lub przy ich obecności błona rzeczona nietkniętą pozostaje. U zwierząt ślepo rodzących się źrenica zarośniętą bywa przez błonę Wachendorfa, którą widzimy także w płodzie ludzkim pomiędzy trzecim i ósmym miesiącem jego istnienia.
 Przyrząd słyszenia dzielimy na trzy części: zewnętrzną, średnią i wewnętrzną.
 Część zewnętrzna składa się z
 1. Muszli usznéj chrząstkowatéj skórą powleczonéj i właściwemi mięsnami szczególniéj u zwierząt poruszanéj. Muszla rzeczona tak jest urządzona, że wszystkie fale głosowe zbierać i do otworu zewnętrznego usznego lub do dalszych części przesyłać może.
 2. Przewód zewnętrzny uszny od brzegu z przedłużenia chrząstki muszlowéj utworzony, daléj mieści się w części skalistéj kości skroniowéj, wysłany jest błoną do śluzowéj zbliżoną, która obfituje w gruczołki pokost uszny wydzielające.
 3. Błona zwana bębenkowa w poprzek rozpięta dzieli tę część od
 Części średniéj czyli bębenka. Bębenek jest przewodem kostnym, głęboko w uchu położonym i z dwóch stron błonami: od zewnątrz jedną, a od wewnątrz dwoma, ograniczony. Pomiędzy błonami temi umieszczone są w kształcie łań-