Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/50

Ta strona została skorygowana.

cuszka połączone 4 kostki słuchowe, służące do przeprowadzania drżenia z błony bębenkowéj na błonę okna owalnego do przedsionka wiodącego. Drugie okno okrągłe łączy bębenek z przewodem ślimakowatym. Kostki słuchowe odpowiedniemi mięsnami naciągane wyprężają błony przez nie połączone, w czasie zastosowywania ucha dla pojęcia różnych głosów. Bębenek wreszcie łączy się z zatokami wyrostka brodawkowatego kości skroniowéj, oraz z jamą ust za pośrednictwem przewodu Eustachego, przez który błona śluzowa ust do całego bębenka przechodzi.
Część wewnętrzna albo Labirynt kostny złożony jest z
1. Przedsionka do bębenka otwierającego się,
2. Trzema przewodami łukowatemi opatrzonego; i z
3. Przewodu ślimakowatego nakształt ślimaka zwitego tutaj należącego. Labirynt cały wysłany jest przykostną, a próżnia jego napełniona wodą Kotuniego, w któréj a mianowicie w przedsionku i w przewodach łukowatych pływa Labirynt błonkowy z massy nerwowéj zbudowany, płynem także napełniony i mieszczący w sobie gatunek piasku. W przewodzie ślimakowatym nerw słyszenia ostatecznie się rozpościera.
Przyrząd słyszenia znajdujemy tylko w zwierzętach wyższego rzędu, a u niektórych ryb tém szczególniéj się odznacza, że kostki słuchowe nie z błoną bębenkową się łączą, ale z pęcherzem powietrznym pospolicie duszą nazywanym.
Przyrząd powonienia mniéj od pierwszych zawikłany, kończy się na błonie śluzowéj jamą nosową wraz z przyległemi zatokami wyścielającéj, w któréj nerw powonienia rozpierzcha się i obszernie z powodu załamań muszli nosowych, z częściami wonmemi stykać się może.
Nos kościany z przedłużeniem swém chrząstkowém, zastępuje u wielu zwierząt przyrząd dotykania, u ślima-