powierzchni wewnętrznéj policzków na przeciwko drugiego zęba trzonowego otwierającym się.
Gruczoły ślinowe podszczękowe i podjęzykowe od położenia nazywane, takiéj saméj budowy, lecz mniejsze od poprzedzających, otwierają się osobnemi Whartona lub wspólnym Rivina przewodem odpływowym tuż przy więzadełku końca języka.
Przyrząd oddychania będący zarazem przyrządem głosu składa się z przewodu powietrznego i płuc.
Przewód powietrzny na przodzie szyi mieszczący się, w najwyższéj swéj części przedstawia nam przyrząd wydający głos, to jest krtań.
Krtań głównie utworzoną jest z chrząstek: 1. Tarczykowatéj największéj, z przodu i z boków krtań zamykającéj, opatrzonéj znaczną niekiedy wydatnością jabłkiem Adama zwaną. Chrząstka ta od góry łączy się z kością językową, a od dołu z chrząstką. 2. Pierścieniową, która całkowicie okolając krtań, od tyłu tworzy swą rozszeżoną częścią tylną jéj ścianę, dopełnianą. 3. Dwoma chrząstkami pyramidalnemi, tak, że te chrząstki tworzą cylindryczny kanał, zamykany od góry chrząstką nadjęzykową aby żadne tam pokarmy ani napoje wpadać nie mogły. Więzy i mięsna właściwe łączą i poruszają tą w swych połączeniach ruchomą budową, w któréj zdwojenia błony śluzowéj z jamy ust wychodzącéj, formują dwie pary nad sobą ułożonych błonek głosowych, swém drżeniem głos wydających. Błonki powyższe pozostawiają wązką, podłużną szparę głosową, przepuszczającą powietrze do płuc i na powrót za pośrednictwem dalszéj części przewodu powietrznego czyli:
Strona:Mechanika życia ludzkiego czyli Budowa ciała i sprawy.pdf/54
Ta strona została przepisana.
