Strona:Mechanika w zakresie szkół akademickich. Cz. 1.djvu/11

ROZDZIAŁ I

TEORIA WEKTORÓW

I. Działania na wektorach

 $ 1. Określenia wstępne. Wielkości, które możemy określić przy pomocy jednej liczby rzeczywistej, nazywamy skalarami. Skalarem jest więc masa, praca, energia kinetyczna i t. p.
 Wektorem nazywamy odcinek, w którym wyróżniony jest początek i koniec. Do wektorów zaliczamy punkty i nazywamy je wektorami zerowymi.
 Wielkości takie jak np. prędkość, przyśpieszenie, siła, możemy przedstawić przy pomocy wektorów. Wektor oznaczamy bądź jedną literą z kreską u góry np. ${\overline {a}}$, bądź symbolem ${\overline {AB}}$, gdzie A oznacza początek, zaś B koniec (rys. 1). Na rysunku koniec wektora zaznaczamy strzałką. Początek wektora nazywamy także punktem zaczepienia.
 Długością lub wartością bezwzględną wektora ${\overline {AB}}$ nazywamy długość odcinka AB i oznaczamy ją przez ${\overline {|AB|}}$.
 Dwa wektory mające ten sam kierunek (t. zn. równoległe) mogą mieć zwroty zgodne lub przeciwne (rys. 2). Skan zawiera grafikę.
 Wektory ${\overline {a}}$ i ${\overline {b}}$ mające równe długości, kierunki i zwroty nazywamy równymi (rys. 3), pisząc ${\overline {a}}={\overline {b}}$
 Dwa wektory mające równe długości i kierunki, lecz zwroty przeciwne, nazywamy przeciwnymi. Wektor przeciwny do ${\overline {a}}$ oznaczamy przez $-{\overline {a}}$ (p. str. 4, rys. 3).