Strona:Miłość artysty- Szopen i pani Sand.djvu/031

jej sprawę i wywiera na nią wpływ polityczny, ale i z nim się niedługo rozstanie, rozczarowana dotkliwie. Z końca tego okresu datuje się jeszcze jej związek miłosny z p. Mallefille’m, który przetrwa aż do zdecydowanego bliższego stosunku z Szopenem; o p. Mallefille’u pani Sand nie robi nigdzie wzmianki publicznej: musiała to być postać drugorzędna w jej niespokojnych uczuciach.
 W 1837 (latem) mieszka w Nohant i gości u siebie panią d’Agoult z Lisztem i bliższem gronem. Stąd jedzie wezwana do umierającej matki, pielęgnuje ją w Paryżu do ostatnich jej chwil i grzebie. Wyrusza z synem na kilka dni do Fontainebleau. Przez ten czas mąż jej, żeby dokuczyć pani Sand, wykrada z Nohant córkę, Solange. Pani Sand jedzie do męża, układa się z nim i, jak sama powiada, za 50 tysięcy franków nabywa dwoje pięknych dzieci, kończąc tym układem proces małżeński.
 Powraca do Nohant na zimę i oddaje się wychowaniu dzieci.
 Do tych to ostatnich czasów pobytu w Nohant należy rozdział w dzienniku poufnym pani Sand, zatytułowany: „Rozmowy codzienne z bardzo uczonym i bardzo biegłym doktorem Piffoёlem, profesorem botaniki i psychologji. 1837.“ (Entretiens journaliers entre le très docte et très habile docteur Piffoël, professeur de botanique et de psychologie. 1837.) (Dr. Piffoël — to przydomek, jaki żartobliwie nadali pani Sand Liszt i pani d’Agoult, łącznie z nią samą, z racji orlego jej nosa — jak pif — faja — coś w rodzaju: nochal,