Strona:Michał Bałucki-O kawał ziemi.djvu/147

ogrodnicy używają. Chcąc, aby drzewo wcześniej owoc wydalo, kaleczą je.
 — Panie Maurycy! mówiąc tak, nie pomyślałeś, że słowa takie bolą. Gdyby można cierpieć za dwoje, ja prosiła-bym Boga, by mi wolno było cierpieć za pana... tak pragnę szczęścia i spokoju dla pana.
 — I prócz tych idealnych pragnień, nie możesz pani niczem ulżyć moim cierpieniom?...
 Po chwili wewnętrznej walki, która odbiła się jak w zwierciadle na jej twarzy, Irena odrzekła:
 — Niczem...
 — A więc ja sam będę probował ratować się...
 — W jaki sposób?...
 — Nieco praktyczniejszy, niż ten, który mi pani ofiarujesz. Odjadę...
 Zerwała się nagle na te słowa i rzekła z siłą, przez którą przebijała prośba:
 — Pan tego nie zrobisz.
 — Dlaczego?... Czyż chciała-byś pani, żebym jak ćma rzucał się w ogień i palił powoli skrzydła i dobrowolnie skazywał się na męczarnie?...
 — Wszak sam mówiłeś niedawno... przypomnij pan sobie, że tu, u nas, (nie śmiała powiedzieć: przy mnie) doznajesz uczucia łagodnego, które cię uspokaja, podnosi...
 — Bo nie obudziło się jeszcze wtedy we mnie inne uczucie, palące, nurtujące po krwi, jak zjadli-