wodu złéj noty z policyi. Rok 1861 i 1862 spędziłem w redakcyi „Niewiasty,“ w któréj poumieszczałem pierwsze próby nowelli: „Zapóźno,“ „Dwie siostry,“ etc. Ciężka choroba mózgowa przerwała na czas jakiś tę powódź prozaicznych prac moich, na czas jakiś mówię, bo ledwie wyzdrowiałem i dostałem się na posadę nauczyciela do instytutu prywatnego w Częstochowie, wnet dawny nałóg do pisania obudził się i „Cierniowy wieniec“ p. Goczałkowskiéj w tym jeszcze r. 1862 pomieścił nowelkę moją p. t. „Niewieścia siła,“ a w początkach 1863 „Tygodnik ilustrowany“ nabył odemnie za ogromną sumę, jak mi się wtedy zdawało, bo 150 rubli, nowellę „Heraklesowe drogi“ a niedługo potém drugą „Ojcowska wola“, ilustrowaną przez Gersona. Powstanie 1863 roku skłoniło mnie do powrotu do Krakowa, gdzie zajmując podrzędne stanowisko w ówczesnym ruchu, napisałem „Przebudzonych,“ drukowanych w Brukseli pod pseudonimem Elpidona, ze względów cenzuralnych.
Przy końcu roku 1863 na mocy jakiegoś listu konspiracyjnego, mającego zagrażać całości państwa austryackiego, a w którym to liście moje nazwisko było także nmieszczone, wpakowano mnie do
Strona:Michał Bałucki. Szkic literacki.djvu/13
Ta strona została uwierzytelniona.