Strona:Mieczysław Pawlikowski - Baczmaha.pdf/81

nie... ale czy mi się śniło, żeś mnie budził i wołał: jest woda! pij!
 — No, tak — odparł z niechęcią — ale spałeś, a tamta tak się ociepliła, że poszedłem po świeżą.
 — Dwa razy po wodę dla mnie chodziłeś? Dziękuję ci serdecznie! — wychyliłem dwie czarki, jednę po drugiej — Wyborna! Ale gdzież to tę wodę znalazłeś?
 Powiedział mi miejsce.
 — Ależ to pół godziny drogi!
 — Niema i kwadransa.
 — Bardzo jesteś poczciwy, mój Antosiu!
 — A mój manekin jak ci się podobał? Co? Możnaby go do Wiednia posłać... do Rady Państwa? »Stoi i stać chce«, a rękę do góry podnosi, toby i głosować potrafił.
 — Daj pokój, gotówby tam jeszcze drugi but zgubić.
 — Cóż teraz będziemy robić? pójdziemy ztąd, czy będziemy dalej czytać memoryał pana Baczmahy?
 — Słońce jeszcze wysoko, wolimy tu upał przesiedzieć. Czytajmy. A ty próbowałeś odczytywać resztę?