Strona:Mieczysław Skrudlik - Bezbożnictwo w Polsce.djvu/18

Rozdział III.

PO ROZŁAMIE

 Czwarty, ogólnokrajowy zjazd Stowarzyszenia Wolnomyślicieli Polskich, który odbył się w Warszawie w dniu 21 lutego 1926 r. pod przewodnictwem dr. Mierzyńskiego, dr. Stróżeckiej, Morawskiego i Pankiewicza, jak już zaznaczyliśmy, stanowi etap na drodze całkowitego zbliżenia wolnomyślicieli polskich do bolszewizmu.
 Na zjeździe tym bolszewizująca opozycja rozprawiła się definitywnie z burżuazją wolnomyślicielską. Echem tego finalizującego starcia był artykuł, pomieszczony w organie stowarzyszenia p. t. „Inteligencja polska“:
 „Bolesne to dzieje... inteligencja polska zatraciła zupełnie swe oblicze. W ogólnej swej masie zatraciła jakiekolwiek dążenia, związała się ze stanem dzisiejszej Polski i niestety, wspiera jej klerykalne fundamenty... To też myśl wolna i hasła walki z klerem zniknęły z funduszu ideowego polskiej inteligencji... Tylko klasa robotnicza może znów wznieść na należytą wysokość myśl wolną. Tylko z tego nowego historycznie środowiska może się wyłonić zastęp szermierzy o myśl wolną, zastęp wojowników z klerem.“
 Uzyskawszy większość, opozycja wysunęła natychmiast swój „minimalny“ program, który ujęła w następujących punktach:
 a) Masowa propaganda za natychmiastowem wystąpieniem wszystkich bezwyznaniowców, zamieszkujących Rzeczpospolitę, z kościołów, cer-