Strona:Mieczysław Skrudlik - Bezbożnictwo w Polsce.djvu/26

Ta strona została przepisana.

tego czasu, z chwilą zorganizowania we wszystkich prawie krajach związków „bezbożników wojujących“, wysunęła się na plan pierwszy. Rozkaz Moskwy zmierza do tego, by w samej unji sowieckiej religja została zlikwidowana, to znaczy całkowicie wytępiona, do roku 1937. Ale plan bolszewicki chce objąć cały świat. Mają być pozyskani nieliczni, ale zdecydowani na wszystko agitatorzy, którzy w dniu wybuchu rewolucji będą się starali popchnąć bezwolne masy przeciwko religji. Na rok 1935 związek walczących bezbożników planuje rozpocząć nową ofenzywę międzynarodową z okazji 10-tej rocznicy założenia związku. Plan ofenzywy obejmuje: zorganizowanie trzeciego międzynarodowego kongresu bezbożników w Moskwie, wydanie „czerwonej księgi pamiątkowej związku bezbożników“, zorganizowanie wielkich wystaw ruchomych, wyświetlenie filmów antyreligijnych i wydanie szeregu nowych plakatów antyreligijnych we wszystkich językach.“[1]
Międzynarodówka Wolnomyślicieli Proletarjackich posiada w trzynastu krajach 23 sekcje. „Międzynarodowa pomoc czerwona“, przygotowująca tereny dla bezbożnictwa bojowego, rozwija się jeszcze pomyślniej.
W dniu 1 stycznia 1931 r. liczyła ona poza Rosją sowiecką 67 sekcyj narodowych, któremi kierowało 39.549 agentów, czynnych w 12.313 grupach, ogniskujących liczne miljony adherentów. „Przyjaciele Rosji Sowieckiej“ oraz „Towarzystwa stosunków kulturalnych ze Związkiem sowieckim“ pracują naturalnie w tym samym celu i kierunku.

We Francji istnieje nie mniej niż siedmnaście wywrotowych organizacyj, zależnych od Moskwy i około pięćdziesięciu pism, finansowanych przez Sowiety.

  1. Ks. Biskup d'Herbigny: La propagande soviétique antireligieuse.