ludu rozpowszechnionego pisemka „Błyski“. Inne pisma wolnomyślicielskie, wydawane zarówno po polsku, jak i po żydowsku, znieważające religję katolicką, mają również wydawców Żydów. Osobiście musiałem interweniować u władz
przeciwko blaźnierczym artykułom tygodnika „Opinia“ i „Literałysze Bletter“, znieważającym Chrystusa Pana.“
Wolnomyśliciele w Polsce posiadają fundusze nietylko na cele wydawnicze, ale i na kupowanie dusz. Jak donosi bowiem KAP, „jeżeli nowonarodzone dziecko członka związku wolnomyślicieli nie zostało ochrzczone, związek obdarowuje takie dziecko książeczką oszczędnościową P. K. O. na 100 zł.“
W Polsce istnieje zręcznie zakonspirowana organizacja pionierska. Dowiadujemy się o tem ze sprawozdania z II-go Zjazdu Kom. Związku Młodzieży Polskiej, który odbył się w roku 1930. W broszurze tej czytamy na str. 15:
„Pracę wśród dzieci — należy umasowić. Pionier powinien stać się jedną z podstawowych organizacyj, z których K. Z. M. czerpie nowych członków. Organizacja pionierska pod kierownictwem K. Z. M. P. musi rozwinąć szeroką pracę wśród dzieci pracujących, przedewszystkiem w średnim i wielkim przemyśle, prowadzić systematyczną pracę w szkołach powszechnych, koloniach robotniczych, na wsi i na folwarkach, bronić interesów ekonomicznych dzieci, prowadzić walkę z uciskiem narodowościowym i t. d.“
Największa ilość pionierów w Polsce rekrutuje się z młodzieży żydowskiej.
Kursy dla pionierów bezbożnictwa urządzili w styczniu 1934 r. wolnomyśliciele warszawscy, pod kierunkiem Teofila Wrońskiego i Dawida Jabłońskiego.
Ideowy związek z pionierami wykazuje Towarzystwo Robotnicze Przyjaciół Dzieci. Towarzystwo to otworzyło w Warszawie szkołę, przedszkole i świetlicę. Wszystkie te
Strona:Mieczysław Skrudlik - Bezbożnictwo w Polsce.djvu/55
Ta strona została przepisana.