Strona:Mikołaj Biernacki - Piosnki i satyry.djvu/170

Ta strona została uwierzytelniona.

Nie od dzisiaj znam go właśnie.
No, a co masz do Juljana?
— Niech go jasny piorun trzaśnie!
Rzecz skończona między nami!
To podlec nad podlecami!

— Stefanie drogi!
Nie patrz na ludzi tak ciemno;
Pozbądź się katońskiéj togi,
Będą żyć z tobą jak ze mną.
— Wyście wszyscy moje wrogi!
Zegnam! ty, duszo pobożna!
Tak, i z tobą żyć nie można!