Strona:Mikołaja Reja Wybór pism wierszem i prozą.djvu/70

Ta strona została przepisana.

A dobrze, kiedy sie tak omylny świat mieni,        75
Iż kiedy mądrzy milczą, niech mówią szaleni.
Ale com rzekł, puśćmy im tych zacnych przykłady,
Przeszłe rzeczy hamują świat, z przypadków rady[1].
A potym i kamienie już niech woła za nim,
Acz złemu nie pomoże i prawda, mym zdaniem.        80


(Z rozdz. II).
Panięta i szlachta krakowska.

1. (LXIV).
Mikołaj Rej z Nagłowic.

Już ty kołac, jako chcesz, bótem podkowanym,
Już sie więc tam przypatruj ścianam malo­wanym,
Biegaj za nastołkami, a polewki chwataj[2]
A jako kędy możesz, tak swe szczęście łataj;
Jam już tak doma siedząc, obrał sobie pokój,
Bogum wszytko poruczył, ty tam, z kim chcesz, rokuj,
Bo tak słyszę, iż ten Pan przed wszytkimi płuży,
A nikt na żadnym królu więcej nie wysłuży.


Podgórzanie.

2. (CXI).
Andrzej Trzecieski.

Minerwa, ta bogini, kiedy tym władała,
Młodym ludziom w ćwiczeniu wiele pomagała.

  1. rady — rad.
  2. t. j. służ na dworze i ubiegaj się o łaskę pańską (por. Muza Kochanowskiego w. 96).