tarz nad nimi. Agatokles Sycylijski[1] został królem Syrakuzy[2] nietylko z prywatnego, lecz oraz z niskiego i podłego stanu. Syn garncarza, żył występnie na wszystkich szczeblach swego szczęścia. Do popełnionych zbrodni łączył tyle dzielności ducha i ciała, że zaciągnąwszy się w szeregi wojskowe, dostąpił w Syrakuzie rangi pretora. Na tej posadzie zaczął przemyśliwać, jakby zostać księciem i co robić, aby gwałtem, oraz bez żadnej komukolwiek wdzięczności, mógł to utrzymać, co mu ogół powierzy. W tym celu porozumiawszy się z kartagińskim Amilkarem[3], który wojował w Sycylii, zwołał jednego dnia lud i senat syrakuzki, udając, iż chce się naradzać o sprawach publicznych. Wtedy na dany znak kazał swoim żołnierzom wszystkich senatorów i najmajętniejszych z ludu pozabijać, a po ich śmierci objął i utrzymał władzę bez żadnych domowych rozruchów. Wprawdzie pobili go Kartagińczyki dwa razy i naostatek wzięli w oblężenie, jednakże zdołał nietylko swoje mia-
- ↑
Agatokles (360-289 p.n.e.) — tyran Syrakuz w latach 317-289 p.n.e., król Sycylii od 304 p.n.e.
- ↑ Syrakuzy (łac. Syracusae) — miasto we wschodniej Sycylii.
- ↑ Amilkar, Hamilkar — syn Gisgo, wnuk Hannona Wielkiego, wódz armii kartagińskiej podczas III wojny sycylijskiej (315-307 p.n.e.); nie mylić z Hamilkarem Barkasem (280-229 p.n.e.), wodzem I wojny punickiej, ojcem Hannibala.
