nego zdziałać nie mogły i tylko klęski poniosły pod Tarą, Aleksandryą, Kapuą, Genuą, Vailą, Bologną, Mestrą. Jeśli tedy dostojna familia twoja pragnie iść w ślady tych wybranych mężów, którzy stali się Ojcami Ojczyzny, musi się przedewszystkiem o własne postarać wojsko, ponieważ niema wierniejszego, niema bitniejszego ani lepszego żołnierza nad krajowca, i on jest kardynalnym filarem każdej wyprawy w tym stopniu, że nietylko pojedynczo wzięci są wzorowi, ale nawet w kompaniach stają się jeszcze lepszymi żołnierzami, zwłaszcza pod wodzą księcia rodaka, umiejącego ich zażyć i do boju prowadzić. Wypada ci się tedy obejrzeć za takowém wojskiem, gdyż tylko włoska waleczność obroni cię od cudzoziemców. Mimo bojaźni, którą piechota szwajcarska i hiszpańska wzniecają, nie są one bez błędów tak, że inne wojska nietylko im podołać, ale także ich zwyciężyć potrafią. Hiszpańska infanterya[1] nie wytrzymuje ataku kawaleryi, zaś Szwajcary umykają przed
- ↑
infanteria — inaczej: piechota.
