Zupełnie nowym jest komentarz, zarówno wstępny, jak i poprzedzający każdy oddzielny utwór. Opracowanie pierwszego wydania było pióra dra Wł. Günthera. Ponieważ od tego czasu wydałem kilkadziesiąt tomów klasycznej literatury francuskiej opatrzonych moim komentarzem, przeto i tutaj, mimo cennych zalet pracy p. Günthera, czułem potrzebę zastąpić ją własnem słowem o Molierze. Zbyt długo z nim żyłem, aby nie nagromadziło się we mnie nieco uwag, wrażeń, które trzeba mi było z siebie uprzątnąć. Komentarz mój jest też przedewszystkiem owocem tego bliskiego współżycia jakie wytwarza się między autorem a tłómaczem, przy równoczesnem korzystaniu z najlepszej francuskiej literatury molierowskiej.
Pragnieniem mojem było, aby to nowe wydanie genjalnego pisarza znalazło się w rękach publiczności w dniu w którym cały świat cywilizowany święcił trzechsetną rocznicę jego urodzin; przeszkody techniczne opóźniły nieco tę intencję; zadowalam się tem, iż pojawi się bodaj przed końcem tego roku jubileuszowego, jako świadectwo kultu Moliera, który — mimo że w różnem nasileniu — trwał w Polsce nieprzerwanie, a który, dzięki temu nowemu wydaniu, stanie się — takbym przynajmniej pragnął — bardziej może poufny i serdeczny.
Kraków w maju 1922.
