Ta strona została skorygowana.
SCENA SZESNASTA.
WALERY, LUCYLLA, GORGONI, SGANAREL.
WALERY, LUCYLLA, GORGONI, SGANAREL.
WALERY: Do nóg twoich rzucamy się, ojcze.
GORGONI: Przebaczam wam, i nie mam żalu do Sganarela za podejście na którem zyskuję tak godnego zięcia. Chodźmyż weselić się i wypić za zdrowie całego towarzystwa.
