Strona:Molier-Dzieła (tłum. Boy) tom I.djvu/171

SCENA JEDENASTA.
MASKARYL sam:

Lecę, pędzę, załatwię wszystko jak najspieszniej!

Czyż można było sprawę zakończyć ucieszniej?

Ileż mojego pana radości stąd czeka!

Dostać na własność Celję z rąk tego człowieka,

Złe odmienić na dobre, i, w kupnie dość taniem,

Szczęście swoje osiągnąć rywala staraniem!

Po tem rzadkiem zwycięstwie pan mój chyba każe,

By mnie laurem na głowie zdobili malarze,

A pod moim portretem, złotemi głoskami,

Napis: Wiwat Maskaryl, szelma nad szelmami!

SCENA DWUNASTA.
TRYFALDYN, MASKARYL.

 MASKARYL:

Hej tam!

 TRYFALDYN:

 Czego waść życzysz?

 MASKARYL: Spójrz na ten pierścionek;

On ci cel mój objaśni bez żadnych obsłonek.

 TRYFALDYN:

Tak, poznaję ten pierścień i wedle umowy

Przywieść ci niewolnicę wraz jestem gotowy.

SCENA TRZYNASTA.
TRYFALDYN, GONIEC, MASKARYL.

 GONIEC do Tryfaldyna:

Panie, chciej mi oznajmić, czy tutaj gdzie blisko

Nie mieszka człowiek...

 TRYFALDYN: Jaki?

 GONIEC: Nosi on nazwisko

Tryfaldyna.