Strona:Molier-Dzieła (tłum. Boy) tom II.djvu/331

 Gdzie, przyczesując misternie kędziory,
 Na wszystkie strony wzrok swój rzucasz skory.
Jeśli dojrzysz znajomych pośród świetnej rzeszy,
 Swoim stentorem donośnym
Po imieniu każdego witaj z krzykiem głośnym,
Bez względu jaką który godnością się cieszy:
 Taką mową poufałą
Wskazujesz, żeś i ty jest figurą niemałą.
 Poskrob grzebieniem w podwoje
 Wiodące w króla komnaty;
 A jeśli (o co się boję)
 Ciasno tam będzie za katy,
 Kapeluszem dawaj znaki
 Lub, by twą fizys widziano,
 Wdrap się na fotelik jaki
 I krzycz bez przerwy, z mocą niesłychaną,
 I jaknajbardziej wymuszonym tonem:
 „Markiz ten a ten życzy być wpuszczonym“.
 Wepchnij się w ciżbę: zagraj pierwszą rolę,
 Łokciami uczyń się szerszy,
Pchaj, roztrącaj, po głowach chodź niby po stole,
 Byleby w drzwiach stanąć pierwszy.
A gdyby i odźwierny, zuchwały bez granic,
Nie był skłonny się wzruszyć twą postawą hardą,
 Mimo to, nie zważaj na nic,
 Drzwi tylko trzymaj się twardo,
 I użyj zdrady niewinnej:
 Nie pozwól, by kto wdarł się na pokoje;
 Będą musieli wpuścić cię — i łokcie twoje,
 Chcąc, aby wejść mógł kto inny.

Gdy już znajdziesz się wewnątrz, nie słabnij w zapale:
Dotrzeć gdzie fotel Króla nie jest łatwo wcale;
 Staraj się być w pierwszym rzędzie,
 Zdobywając krok po kroku;
 A jeśli, pośród natłoku,