Strona:Molier-Dzieła (tłum. Boy) tom III.djvu/11

sty tym, którzyby występowali przeciw tezom Arystoletesa. W scenie z filozofami zaznacza się u Moliera jakgdyby rasowy charakter umysłowości francuskiej, zarówno oporny wobec pedantyzmu „rozróżnień“, co wobec jałowej „spekulacji“ filozoficznej. Mimochodem rzuca tu Molier nowy rys tej walki z pedantyzmem, która towarzyszy całej jego twórczości. Dodajmy, iż sposób postawienia figur dwu filozofów świadczy, że Molier obracał się w tym świecie pojęć z zupełną swobodą: młodzieńcze studja w kolegjum przydały się na coś.
 Sganarela grał sam Molier; żona jego Armanda nie grała, była świeżo po słabości. Dwiema cygankami były Magdalena Béjart i panna de Brie, które obie miały swe role i w żywej przeszłości Moliera. Proszę odczytać scenę z cygankami: nabiera ona w tem świetle pewnego dość ostrego posmaku. Czy nieświadomie? trudno na to odpowiedzieć; to pewna, iż „demon komedji“ mieszkający w Molierze lubił się nieraz naigrawać z własnej jego ludzkiej doli.