Strona:Molier-Dzieła (tłum. Boy) tom III.djvu/30

 MARFURJUSZ: To nie jest niemożliwe.
 SGANAREL: Czy, żeniąc się z nią, zrobię źle czy dobrze?
 MARFURJUSZ: Jedno lub drugie.
 SGANAREL na stronie: Ho, ho, ten znów z innego tonu śpiewa. Do Marfurjusza: Pytam pana, czy dobrze uczynię, żeniąc się z tą panną?
 MARFURJUSZ: Zależnie od okoliczności.
 SGANAREL: Czy zrobię źle?
 MARFURJUSZ: Być może.
 SGANAREL: Przez litość, odpowiadaj pan jak należy.
 MARFURJUSZ: Mam ten zamiar.
 SGANAREL: Czuję wielki pociąg do tej panienki.
 MARFURJUSZ: To być może.
 SGANAREL: Ojciec mi ją przyrzekł.
 MARFURJUSZ: I to możebne.
 SGANAREL: Ale boję się, że, jeśli się z nią ożenię, przyprawi mi rogi.
 MARFURJUSZ: Rzecz jest wykonalna.
 SGANAREL: Co pan o tem myśli?
 MARFURJUSZ: Niema w tem niemożebności.
 SGANAREL: Ale coby pan zrobił, będąc na mojem miejscu?
 MARFURJUSZ: Nie wiem.
 SGANAREL: Co mi radzisz uczynić?
 MARFURJUSZ: Co ci się podoba.
 SGANAREL: Wścieknę się!
 MARFURJUSZ: Umywam od tego ręce.
 SGANAREL: Do djabła z tym starym tumanem!
 MARFURJUSZ: Stanie się, jak się ma stać.
 SGANAREL: Przeklęty oprawca! Czekaj, inaczej będziesz śpiewał, ty wściekły kundlu filozofie! uderza kilkakrotnie Marfurjusza kijem.
 MARFURJUSZ: Au, au, au!
 SGANAREL: Masz za swoje koszałki-opałki; no, ulżyłem sobie.