Strona:Mowa X. Wacława z Sulgostowa, kapucyna podczas uroczystego obchodu jubileuszowego 50-cio letniej rocznicy ślubów zakonnych M. Eufrazyi od św. Eliasza.pdf/4

—   4   —

 — za twoje wierne wedle sił twoich naśladowanie we wszystkiem twojej matki św. Teresy,
 — za twoje wytrwałe, gorliwe i usilne wypełnianie twoich ślubów zakonnych.
 O! wielka, wielka czeka ciebie, czcigodna matko Eufrazyo, tam w niebie nagroda, że wedle przyrzeczenia Zbawiciela ani sobie nawet teraz wyobrazić nie możesz.
 Ale i tutaj, tutaj na ziemi w tem twojem życiu zakonnem, krzyż ciężki dźwigając, ileż musiałaś zarazem doświadczyć i pociech niebieskich? — — Szłaś wprawdzie po drodze cierniem usłanej, aleś szła ślad w ślad za Jezusem, z Jezusem twoim najściślej zjednoczona — —
 Codzień przyjmując w Najświętszym Sakramencie Jezusa, zawsze piastując go w sercu twojem w nieustannej adoracyi i w bogobojnem uwielbieniu,
 — w chóralnych kanonicznych pacierzach twoich, w uroczystych kościelnych nabożeństwach, wyśpiewując chwałę Bożą,
 — w aktach strzelistych i w westchnieniach, wznosząc się duszą twą do nieba,
 — prowadząc życie anielskie — już tu na ziemi musiałaś nieraz odczuć w sobie to, co aniołowie czują w niebie!
 I ileż razy w rozczuleniu, w rozrzewnieniu, w zachwyceniu wzlatując na skrzydłach najgorętszej modlitwy twojej ponad poziom tego doczesnego życia i korząc się przed Majestatem Boskim, musiałaś błogosławić Bogu, że ciebie wyprowadził cudownie ze świata i policzył do swoich wybranych, powołując do służby świętej w tym świętym Karmelu, w tym najmilszym zakonie, Matce Bożej poświęconym, żeby przeto zapewnić tobie tem większe szczęście w niebie.
 O! czcigodna i najdroższa matko Eufrazyo! błogosław Bogu w dziękczynieniu najserdeczniejszem za wszystko, za wszystko — i za cierpienia krzyżowe i za niebieskie natchnienia. Wytrwaj odważnie na krzyżu ofiary twojej twego poświęcenia się z miłości ku Jezusowi aż do końca — usque ad finem — usque ad finem!
 I módl się dalej i dalej, jak święci zawsze się modlili, ufając całem sercem, że Pan Bóg wysłucha pokorne twoje modlitwy i w nieskończonem miłosierdziu swojem zbawi duszę twoją.
 A teraz wznieś z głębi serca twego błagalną, gorącą prośbę,