śladowaniu ofiary i poświęceniu się Matki Bożej — był jakby tarczą ochronną i przebłagalną, zadośćczynną, pokutną ofiarą za winy ludzkie.
Biorąc więc udział w modlitwach i w błogosławieństwie spoczywającem nad Karmelem, starajcie się zdobywać także i wy sami na ofiarę, na poświęcenie się i na pokutę w życiu waszem, rozbudźcie w sercu waszem najczulszą pobożność do Matki Bożej, pamiętając, że Matka Boża jest i naszą Matką, przekazana nam przez Zbawiciela naszego na krzyżu.
A ta pobożność i gorliwość o chwałę Matki Bożej, która właściwie się wyraża przez Jej naśladowanie, jak zapewniają Ojcowie Kościoła, jest znamieniem, zapowiedzią zbawienia wiecznego.
O! Matko nasza Niebieska, my dzieci Twoje całem sercem, całą duszą miłujemy Ciebie, cześć ci oddajemy wspólnie z całem niebem — u stóp Twoich błagamy, pobłogosław nas tu wszystkich zebranych, aby to błogosławieństwo Twoje zapewniło nam wszystkim wieczne w niebie zbawienie. Amen.
L. J. Xtus et B. V. M.!
Przewielebny i Drogi Ojcze Wacławie!
Na ogłoszenie drukiem «Mowy» Twojej, która, jak wszystkie Twoje inne wzniośle i słodziutko skreślona, a która będzie miodem pokrzepiającym pobożne dusze, poświęcone życiu kontemplacyjnemu w zaciszu św. Karmelu, z błogosławieństwem pozwalam.
Z prowincyałatu Braci Mniejszych Kapucynów.
W Sędziszowie, 10 maja 1902.
| L. 45. | (L. S.)
|
br. Floryan z Haczowa
Prowincyał.
|
Ks. Stan. Spis
Cenzor.
|
L. 2415.
X. Jan Kard. Puzyna.
|
