przu, kilka plasterków trufli i siekanej zielonej pietruszki z koperkiem, wszystko dobrze wymieszać, nadziać skórę, przekładając nadzienie warstwami młodej słoninki, pokrajanej w cienkie paski. Tak nadzianą łopatkę zaszyć, włożyć do rondla z masłem, obrumienić, a dodawszy włoszczyzny i korzeni, podlać wodą i wstawić do pieca na 3 godziny, z wierzchu przykryć papierem masłem wysmarowanym a w czasie pieczenia, polewać często pieczeń. Sos przefasować przed wydaniem. Potrawa ta wyborna również na zimno.
11. Łopatka barania zapiekana. Odrąbać kość i dobrze łopatkę nasolić, następnie ją obrumienić na maśle, a podlawszy wodą, i białem winem, udusić z dużą ilością włoszczyzny i korzeni. Uduszoną wyjąć na półmisek, posypać suto tartą bułeczką, następnie rozbić 3 żółtka z rozpuszczonem masłem, polać tem całą baraninę, znów obsypać bułeczką, potem tartym serem szwajcarskim lub parmezanem, a obłożywszy ją kawałkami masła, wstawić do gorącego pieca; gdy się utworzy rumiana powłoka, wyjąć baraninę, a półmisek otoczyć krokietami z kartofli lub jarzyną. Sos przecedzić, zaprawić łyżką mąki rumianej i podać oddzielnie.
12. Baranina duszona z kapustą. Ładny kawałek mostku lub łopatki sparzyć, następnie posolić, popieprzyć a podlawszy wodą, gotować z włoszczyzną i korzeniem. Gdy już do połowy uduszona, wyjąć ją do drugiego rondla, włożyć razem główkę kapusty włoskiej lub polskiej, pokrajanej w ćwiartki i sparzonej ukropem, dodać kilka kawałków skórki wieprzowej lub słoninki, wszystko zalać smakiem przecedzonym i dusić razem aż do miękkości. Zasmażyć łyżkę mąki z masłem, wymieszać z sosem, a na wydaniu, wsypać trochę zielonego koperku.
13. Baranina duszona z rzepką. Przyrządzoną jak wyżej baraninę, obgotować z włoszczyzną i korzeniami, następnie ją
Strona:Najnowsza kuchnia wytworna i gospodarska.djvu/164
Ta strona została przepisana.