za wiele, aby sos miał przyjemny kwaskowy smak. Na wydaniu zaprawić sos żółtkami. Sos ten używa się do potrawek z drobiu i cielęciny. Do obiadu wystawnego konieczny do tego sosu garnitur z szampionów[1] i szyjek rakowych; dodatki te natenczas przed zaprawieniem włożyć w sos i zagotować.
9. Beszamel. Sos ten może być mięsny lub postny. Ćwierć funta masła zagotować z równą ilością mąki, rozprowadzić śmietanką lub mlekiem wymieszanem do połowy z białym rosołem, dodać soli, szczyptę białego pieprzu i gałki muszkatułowej i gotować mieszając ciągle, aby sos był biały i zawiesisty. Potem 4 żółtka rozbić z mlekiem lub zimnym rosołem, wsypać w nie łyżkę tartego parmezanu, dobrze wymieszać i wlać mieszając, w sos; następnie przefasować przez czyste płótno i podać do cielęciny, do kalafiora itp. Sos ten musi być zupełnie gęsty, tak aby go nie polewać, ale kłaść łyżką można było. Do ryb lub kalafiora w poście używany, rozprowadza go się, bez rosołu, tylko mlekiem.
10. Kartofle Maître d’Hôtel do sztuki mięsa. Łyżkę mąki rozetrzeć z łyżką masła, wlać trochę rosołu i śmietanki lub mleka, i dodać kilka oddzielnie ugotowanych małych kartofelków, które się wydrąża z dużych surowych kartofli specyalną łyżeczką, lub kilku kartofli większych pokrajanych w ćwiartki, dodać soli, zagotować razem, a na wydaniu wsypać siekanego koperku.
11. Sos pomidorowy. Wkroić w rondelek trochę włoszczyzny: jak marchwi, pietruszki, cebulę, dodać 1 listek i kilka ziarn pieprzu, zasmażyć wszystko na maśle, potem wkroić 8–10 pomidorów, podlać rosołem, a dodawszy soli, dusić aż do miękkości. Przetrzeć przez sito i podać do różnych potraw mięsnych, jak do sztuki mięsa, do kotletów cielęcych, baranich lub wieprzowych, a nawet do jaj sadzonych. Do potraw postnych, zamiast rosołu, dodać białego wina. Jeżeli sos ten
- ↑
Szampion – tutaj w znaczeniu: pieczarka.
