Strona:Najnowsza kuchnia wytworna i gospodarska.djvu/211

Ta strona została przepisana.

kawszy je dobrze, włożyć na brytwannę lub pokrywę, kładąc, jeden obok drugiego, wstawić do niezbyt gorącego pieca, aby się powoli upiekły. Tak upieczone kartofle zyskają na smaku, nie tracąc swych soków.

3. Kartofle młode. Pierwsze młode kartofle nie należy wcale skrobać, tylko je wsypać do worka lub w grubą, ścierkę, wsypać dużo soli i potrząsać na prawo i na lewo tak długo, póki łupinka się nie zetrze. Późniejsze kartofle można już skrobać i kłaść zaraz do zimnej wody, aby nie zczerniały; po wypłukaniu ugotować je na mocnym ogniu, nie prędzej jak kwadrans przed obiadem, po ugotowaniu wodę zlać, do kartofli wsypać siekanej pietruszki i koperku zielonego, włożyć kawałek surowego masła, posolić, wstrząsnąć kilka razy, aby się dobrze wymieszały i zaraz świeże podać. Całą zimę można podawać kartofle na sposób młodych, wydrążając specyalną żelazną łyżeczką z jednego surowego dużego kartofla, kilka mniejszych, które ugotować i podać jak młode.

4. Kartofle smażone. Do smażenia zwykle się bierze kartofle pierwej ugotowane, a nawet pozostałe z dnia poprzedniego; krajać je w cienkie plasterki i rzucać na gorące masło lub słoninę, aby się odrazu zrumieniły, następnie posolić podać do befsztyków, kotletów itp.

5. Kartofle smażone w całości (Pommes chateau). Obrać starannie kartofle, z dużych wydrążyć żelazną łyżeczką małe kartofelki, które sparzywszy ukropem, włożyć do rondelka, posolić i smażyć w dużej ilości sklarowanego masła lub na słoninie. Bardzo smaczne są młode kartofelki w ten sposób smażone.

6. Purée z kartofli. Ugotowane kartofle póki gorące, wyłożyć na durszlak lub na sito, a włożywszy w nie surowego