Ta strona została uwierzytelniona.
— 107 —
515. Jak smutny stan tego,
I los opłakany,
Który kocha dziewczę,
A nie jest kochany.
516. A moje koniki,
Skracajcie mi drogę,
Bo ja bez dziewczyny,
Wytrzymać nie mogę.
517. Rozwija się kwiatek,
Między listeczkami,
Poczyna się wzniecać,
Miłość między nami.
518. Kwiatek się rozwinie,
I owoc nam wyda,
A ta nasza miłość,
Na cóż nam się przyda.
519. Dosyć są przyjemne,
Gdzie mieszkasz, te kraje,
Ja je za najbrzydsze,
Bez ciebie uznaję.
