Ta strona została uwierzytelniona.
— 130 —
630. Poznawszy twe serce,
I cudną twą postać,
Nie mógłbym dla ciebie,
Obojętnym zostać.
631. Dobrą masz naturę,
I charakter stały,
Tylko ci miłości,
Nieba mało dały.
632. W zielonym gaiku,
Ślicznie słowik śpiewa,
Wszystkiego mam dosyć,
Tylkom nieszczęśliwa.
633. Wszystkiego mam dosyć,
Nic mi nie brakuje,
Tylko że chłopczyna,
Spokojność mą truje.
634. O Boże mój, Boże!
Skarałeś mnie marnie,
Kogo ja nie kocham,
Ten się do mnie garnie.
