Strona:Nalewki i likiery.djvu/12

liście, zasypać je cukrem, postawić w cieple, aby się cukier rozpuścił, i ten aromatyczny syrop dodać do nalewki słodkiej z czarnych porzeczek.

 21. Wódka rosyjska „Jerofieicz“. Dziesięć deka suchej pieprzowej mięty, dziesięć deka anyżu, dziesięć deka suchych, gorzkich pomarańcz zalać w gąsiorze trzema litrami mocnej, 48 stopniowej wódki, zakorkować mocno i trzymać dwa tygodnie w cieple. Po upływie tego czasu zlać. Na korzenie nalać półtora litra wódki, zakorkować i znów trzymać, już miesiąc cały, w cieple. Po zlaniu powtórnem, oba płyny złączyć i zbutelkować. Wódka ta ma własności, wzmacniające żołądek i bywa używana przy silnem przemarznięciu zimą.

 22. Wódka rosyjska „Staromoskiewska“. Trzy deka imbiru, trzy deka korzenia „kałganu“, trzy deka szałwji, trzy deka mięty pieprzowej (angielskiej), trzy deka anyżu — zalać to wszystko litrem spirytusu i postawić w cieple na dni osiemnaście. Po upływie tego czasu płyn zlać, na korzenie nalać półtora litra przegotowanej wody i znów trzymać w cieple dni osiemnaście. Scedzić, oba płyny połączyć i zbutelkować. Kto lubi wódkę mocniejszą, może użyć tylko litr i ćwierć wody do powtórnego zalania korzeni. Wódka ta, jak i Jerofieicz, ma właściwości, wzmacniające żołądek.

 23. Ukraińska „Zapiekanka“. Do garnka ze szczelnie dopasowaną pokrywą wsypać: dwa deka cynamonu, jedno deka badjanu, jedno deka kardamonu, jedno deka kwiatu muszkatołowego, jedną, rozłupaną na części, gałkę muszkatołową, cieniutko okrojoną żółtą skórkę z cytryny. Nalać na to wszystko dwa litry mocnej, 45-stopniowej wódki, przykryć pokrywą, okleić paskiem papieru połączenie garnka z pokrywą. Cały garnek oblepić na dwa palce grubą warstwą ciasta chlebowego i wstawić w piec jeszcze dobrze gorący po upieczeniu razowego chleba. Zrana, gdy piec już zupełnie wystygnie, garnek otworzyć, wódkę zlać, przefiltrować przez grubą warstwę waty i pozlewać w butelki. Można ją używać natychmiast po zrobieniu, po paru miesiącach jednak staje się znacznie smaczniejsza.

 24. Pieprzówka. W wielu domach w Polsce uważana za specjalny kordjał na wszelkie niedomagania żołądkowe oraz spowodowane przeziębieniem, robi się poprostu, wsypując do butelki z wódką na litrówkę dwadzieścia ziarn pieprzu zwykłego i dziesięć ziarn angielskiego (tak zwanego ziela). Po tygodniu już jest do użycia; zwykle się jej nie zlewa, a trzyma na ziarnach pieprzu. Chcąc przyśpieszyć jej naciąganie, można część pieprzu grubo utłuc; w takim razie najlepiej po tygodniu wódkę zlać do czystych butelek.

 25. Wódka na suszonych owocach. Można na nią używać suszonych jabłek lub gruszek, najlepiej jednak brać jak jedne, tak i drugie po połowie. Ćwierć gąsiora drobno pokrajanych suszonych jabłek i gruszek (bez ziarn) zalać do pełna zwykłą mocną 45-stopniową wódką i postawić na słońcu, lub w cieple na dwa tygodnie. Wódkę zlać, owoce mocno wycisnąć; wrazie gdyby płyn nie był czysty, przefiltrować przez bibułę. Można używać natychmiast po przyrządzeniu. Stojąc czas dłuższy zbutelkowana, wódka ta zaczyna smakiem przypominać starkę.