przylegają do boków, nie naciskając ich jednak i są poddane bardziej na zewnątrz, by ciążyć na jaknajwiększą powierzchnię wody; dłonie na płask, jak przy pozycji zasadniczej, przechodzą po pod piersią, dotykając prawie podbródka końcami palców.
b) Nogi — kurczy się jednocześnie z rękoma, tak, aby przybrały pozycję; pięty razem, by prawie dotykały zadu, lecz nie wystawały ponad wyprężoną płaszczyznę pleców; kolana rozwarte, możliwie jaknajdalej od siebie i na jednej płaszczyźnie z tułowiem, cokolwiek jednak niżej od wyprężonej płaszczyzny brzucha. Ta pozycja nóg jest identyczną z pozycją, jaką przyjmuje się w ćwiczeniach na komendę „przysiad“.
Z powyższego widzimy, że tempo drugie nie jest ruchem postępowym, a tylko przygotowawczym, wobec czego przy przyjmowaniu tej pozycji nie należy czynić żadnych przerw.
