Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/026

 40. Dolina. (Wilda, wschód. Od Górnej Wildy do zbiegu Dolnej Wildy z ul. Czajczą). Ulica przejęta z gminą wildecką w r. 1900. W języku niemieckim zwana „Talstrasse“. Nazwa polska ustalona 15. 11. 1919. Nazwa charakterystyczna, ulica łączy bowiem wzgórze wildeckie z niziną dębińską.
 41. Dolna Wilda. (Wilda, wschód. Od Górnej Wildy przy Błoniach Wildeckich do Drogi Dębińskiej przy lesie dębińskim). Zachowuje nazwę wsi Dolna Wilda, istniejącej jeszcze w 19. wieku, przed wcieleniem gminy wildeckiej do miasta. Po przyłączeniu zwała się „ul. Wilową“, w r. 1909 przezwana „Dolną Wildą“ (Unterwilda). W brzmieniu polskiem ustalono nazwę 16. 6. 1919.
 42. Ul. Dominikańska. (Stare Miasto, centrum. Od ul. Żydowskiej do Wielkich Garbar). Leży na terenie śródmieścia średniowiecznego, powstała jednak na linji obecnej w r. 1804 i otrzymała wówczas swą nazwę. Do r. 1803 kościół Dominikański połączony był z kościółkiem Pana Jezusa ulicą zwaną „Złotniczą“, której po wielkim pożarze miasta, nie odbudowano. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę urzędowo 16. 6. 1919. Nazwa przyjęta od przyległego kościoła Dominikańskiego.
 43. Droga Dębińska. (Dębina. Od Wałów Królowej Jadwigi do lasu Dębińskiego). Nazwę swą otrzymała w pierwszej połowie 19. wieku. U Niemców zwana „Eichwaldstr.“. W brzmieniu polskiem ustalono nazwę urzędowo 16. 6. 1919.
 Terytorjum Dębiny było w wiekach dawniejszych własnością Karmelitów. Po sekularyzacji w początkach 19. wieku przekształcono ją na park, głównie za staraniem księżnej Ludwiki Radziwiłłowej. Niemcy dlatego przezwali Dębinę „Louisenhain“ (później Eichwald). Las dębiński jest własnością miejską).
 44. Droga Urbanowska. (Sołacz-Winiary. Od ul. Ceglanej do ul. Nad Wierzbakiem). Pierwotnie zwała się ulica ta w gminie winiarskiej „Nad Wierzbakiem“, po niemiecku przezywana „Weidentalstrasse“ (od młyna położonego przy Wierzbaku i obecnej drodze Urbanowskiej). Gdy w r. 1908 miasto otrzymało część ulicy, należała droga ta do Poznania, do Winiar i wreszcie częściowo do dom. Sołacza. Na gruncie Winiar powstały nadto ulice przyległe zwane obecnie ul. Sokoła i ul. Źródlaną, i te nowe ulice doliczono do ul. Nad Wierzbakiem. Sytuacja stała się jeszcze więcej skomplikowana, gdy nad samym Wierzbakiem powstały zabudowania. W r. 1909 zaliczono tymczasem ścieżkę wzdłuż Wierzbaka do ul. Nad Wierzbakiem. W r. 1910 natomiast przezwano szosę wojskową, dotąd zwaną „Nad Wierzbakiem“, „ulicą Urbanowską“, a nazwę „Weidental“ nadano przedłużeniu ulicy Kościelnej; wzdłuż rzeczki. Nazwę polską „droga Urbanowska“ ogłoszono 16. 6. 1919.
 „Urbanowo“ w wiekach dawniejszych nie było znanem. W czasach Prus Południowych pobudował się przy drodze tej podobno registrator Urban i stworzył osiedle później Urbanowem zwane. Tak wytłumaczył Rodgero Prümers powstanie osady. Opisy statystyczne