Strona:Nazwy ulic w Poznaniu.djvu/028

Ta strona została uwierzytelniona.


Jan Działyński, syn Tytusa, urodził się 1828 r. w Kórniku, kształcił się w Poznaniu i Berlinie. Podczas powstania 1863 był prezesem komitetu narodowego w Wielkopolsce i brał czynny udział w walce, odznaczając się męstwem i poświęceniem. Za działalność powstańczą został skazany w r. 1864 przez trybunał berliński zaocznie na śmierć. Na wygnaniu w Paryżu gorąco popierał nauki i prowadził dalej wydawnictwa ojca swego. Po uzyskaniu amnestji prowadził pracę tę nadal. Był głównym założycielem Banku Włościańskiego. Umarł w roku 1880 w Kórniku. Na nim wygasł możny ród Działyńskich, a dobra ich odziedziczyli Zamoyscy, którzy ofiarowali je narodowi.

48. Ul. Estkowskiego. (Śródmieście, północ. Od Wielkich Garbar do ul. Szyperskiej). Powstała w r. 1906 i nazwana została „Zum Bollwerk“ (od brzegu ładunkowego przy Warcie). Od 5. 1. 1920 zwie się „ul. Estkowskiego“. Nazwa pedagoga przyjęta została z powodu sąsiedztwa wielkiej szkoły powszechnej.

*) Ewaryst Estkowski, Wielkopolanin, urodził się 1820 r., umarł 1856 r. Wysoce zasłużony pedagog i popularyzator wiedzy w Wielkopolsce. Redagował wzorowe czasopisma dla młodzieży i napisał szereg rozpraw pedagogicznych oraz pięknych prac popularnych. Był najprzód nauczycielem wiejskim, później profesorem słynnego seminarjum nauczycielskiego w Poznaniu. Usunęli go wszakże stamtąd Prusacy, poczem trudniąc się nauczycielstwem prywatnem, zmarł przedwcześnie.

49. Ul. Ewangelicka. (Śródmieście, wschód. Od ul. Woźnej wzdłuż Warty do mostu św. Rocha, niewykończona). Leży na terytorjum dawniejszego przedmieścia Grobli. Otrzymała w r. 1902 nazwę „ul. Miquela“. Od 15. 11. 1919 zwie się „ul. Ewangelicką“ — z powodu sąsiedztwa zboru świętokrzyskiego, najstarszego kościoła ewangelickiego w Poznaniu.
50. Ul. Fabryczna. (Wilda, zachód. Od Górnej Wildy do toru kolejowego). Przejęta w r. 1900 z gminą wildecką pod obecną nazwą. Nazwa w brzmieniu polskiem ustalona 15. 11. 1919, wywodzi się od zakładów fabrycznych w sąsiedztwie zbudowanych.
51. Ul. Filipińska. (Śródka. Od Ostrówka do ul. Bydgoskiej). Stara uliczka przy kościele Filipińskim, od którego otrzymała nazwę wpierw popularną, potem oficjalnie używaną. Nazwa w brzmieniu polskiem ustalona urzędowo 29. 8. 1919.
52. Ul. Franciszkańska. (Stare Miasto, centrum. Od Starego Rynku do ul. Ludgardy). Ulica średniowieczna, zwana pierwotnie ulicą Zamkową (platea Castrensis). Kościół Franciszkański poczęto przy niej budować w r. 1668. Ulica jednakże od niego nazwy zrazu nie przybrała, choć straciła nazwę średniowieczną — przeniesioną później na inną uliczkę, północną —, lecz zwała się do końca pierw-